mahshar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mah-shar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. j ,p -u /> — toʻplanadigan joy, maydon; toʻplanish; olomon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Diniy eʼtiqodga koʻra, dunyo tamom boʻlgandan keyin — oxiratda butun oʻlgan kishilar tirilib, oʻrnidan turib (qiyomat) toʻplanadigan va soʻroq qilinadigan kun. ◆ Ollo, deb yigʻladim qorongʻu tunda, Sharmanda boʻlmayin mahshar kunida. "Yusuf va Ahmad" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАҲШАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.