maofa
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-o-fa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
d. 4jL=^> — taxtiravon; zambil
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Otga oʻrnatiladigan, odam oʻtiradigan, soyabonli bir xil kajava. ◆ Uning [Navoiy-ning] ahvoli ogʻirlashadi. Yurishga majoli qolmay, yiqiladi. Navoiyni maofaga solib, Hirotga joʻnatdilar. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАОФА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.