marom

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ma-rom

Etimologiyasi

a. ^1 j_" — istak, intilish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Biror ish, faoliyat yoki jarayonning meʼyoriy oʻlchovi; meʼyor. ◆ Ish maromga keldi. n ◆ Sahar turdik, kech yotdik, jon koyitdik, har bir ishni maromida qildik. Gazetadan . ◆ Baqirgan-dan koʻra maromi bilan sekinroq qilingan taʼna quloqqa yaxshiroq oʻrnashadi. Gazetadan .

Bir maromda Bir xilda, bir tekisda. ◆ Neʼmatjon xushtabiat, uyatchan bir yigit boʻlib, odamlar bilan ham juda odobli, bir maromda soʻzlashardi. J. Sharipov, „Saodat“ . ◆ Sozandaning oʻzi boshini dam ortga, dam olgʻa tashlab, bir maromda ohista tebranadi. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ . ◆ Xona jim, faqat so-atning bir maromda chiqillashi bu jimlikni buzadi. Gazetadan .

Antonimlari

МАРОМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

marom
1 ход; ◆ ish surʼati va uning ~i темпы и ход работы;
2 мера, норма; ◆ ~ bilan, bir ~da размеренно, мерно; равномерно; ◆ ~ bilan gapir говори по порядку; ◆ ~ga kelmoq приходить в норму, входить в колею; ◆ ish yana ~iga keldi работа снова вошла в колею.