mavj
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]mavj
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash][ arab. — toʻlqin ]
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Suv yuzida shabadadan hosil boʻladigan jimir-jimir harakat; jimirlash. ◆ Ravi daryosi uzoqda, koʻm-koʻk mavj bilan sekin oqadi. Oybek, „Nur qidirib.“
2 geogr. Okean yoki dengiz yuzasining toʻliq shamolsizlik holatidagi erkin tebranma harakati.
3 Tovlanish, jilva. ◆ Archalarning toza, yashil mavji nur bilan yarqirab ketdi. Oybek, „Quyosh qoraymas.“
4 maxs. Oʻymakorlikda: naqsh yuzasiga baliq tangachalari koʻrinishida tushirilgan toʻlqinsimon bezak.
5 koʻchma kam qoʻll. ayn. toʻlqin. ◆ Havoda odamlar, qushlar va mashinalar sadosidan birikkan qandaydir yoqimli bir mavj suzar edi. Oybek, „O. v. shabadalar.“
- Mavj urmoq 1) mavj qilmoq, jimirlamoq, mavjlanmoq. ◆ Dengiz mavj urmoqda; 2) toʻlqinlanmoq, tebranmoq. ◆ Daryo tomondan gʻirillab esib turgan shabada yoʻl boʻyidagi oʻt-oʻlanlarni egar, tebratar, sargʻayib borayotgan arpalar mavjurar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ 3) koʻchma toʻlqinlanmoq, gʻulu qilmoq. ◆ Shikoyatli nidolar yosh yigit qalbida yolqinli va dardli tuygʻular mavj urganidan xabar berar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МАВЖ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]mavj
OʻTIL