maxdum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
max-dum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. مخدوم — janob, xoʻjayin; ishga oluvchi, yollovchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Ulamo va ruhoniylar, pir va ustozlarga beriladigan unvon, laqab va shu unvonga ega boʻlgan kishi. ◆ Maxdumni maktabxona eshigida koʻrgan bolalar chuvurlashib, saboq takrorlashga tutindilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАХДУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.