mayib
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-yib
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — kamchiligi, nuqsoni
bor) 1 Jismoniy shikast natijasida nogiron boʻlib qolgan; majruh. ◆ Yerlarda yuma-lab yotgan bolalarning chinqirigʻi.. yaradorlar va mayiblarning ingrashi tinmaydi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
2 koʻchma Maʼnaviy, ruhiy shikast natijasida ezilgan, asablari buzilgan. ◆ \Akbar-xoʻja boyvachcha:] Yetim boʻlsayam, qattiq dakki yeb, ruhiy mayib qilinmagan ekan-da. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАЙИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mayib
калека; инвалид; искалеченный, изувеченный, увечный; ◆ ~ boʻlmoq получать увечье; ◆ ~ qilmoq калечить, увечить; ◆ ruhiy ~ искалеченный духовно.