mayishmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ma-yish-moq

Etimologiyasi

MAYISH- 'biroz egil-', 'biroz bukil-¹. Ama— kisi uning yelkasidan mahkam tutdi, Fotima yelka— siga tosh tushganday m a y i sh d i (Parda Tursun). Bu soʻzni mayïl sifati bilan (Devon, III, 183) qiyoslash-dan koʻrinadiki, bu soʻz qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'ezil-' maʼnosini anglatgan may- feʼlidan 'biroz' maʼnosini ifodalovchi -(ï)sh qoʻshimchasi bilan qosil qilingan (Devon, III, 206); oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: may- + ïsh = mayïsh- > mäyish-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bukilmoq, egilmoq (asosan qomat yoki oyoq-qoʻl haqida). ◆ Amakisi uning yelkasidan mahkam mymdu. Fotima yel-kasiga tosh tushganday mayishdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Chap qoʻlim bilan zinapoya qanoti-ga suyangan edim, belim mayishib ketdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

2 Qiyshaymoq. ◆ Shaftoli mayishib, bu-tun tanasi bilan tokning soʻrisiga yonbosh-lagan. XNuʼmon, „Fasllar“ . ◆ Oyogʻida ipsiz, orqasi mayishgan botinka. S. Siyoyev, „Yorugʻ-lik“ .

3 koʻchma Tarafini olmoq; qoʻllab-quvvat-lamoq. ◆ Chol befarzand boʻlgani uchun, usta uni gʻarib bir odam deb mayishar, chol ham ustani hurmat qilar edi. O. Yoqubov, „Larza“ .

Antonimlari

МАЙИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mayishmoq
прогибаться; изгибаться (чаще о стане человека или его руках).