mayriq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

may-riq

Etimologiyasi

MAYRIQ ' mayrilgan',    ' munkaygan'. Mendek

m a y r i h kampirga rahming kelsin, bolam. Bu si — fat qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'egil-' kabi maʼnoni anglatgan may- feʼlining -(ï)r orttirma qoʻshimchasini olgan shaklidan -(ï)q qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli ta — laffuz qilinmay qoʻygan; oʻzbek tilida a unlisi ä un — lisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻ-qolgan: (may- + ïr = mayïr-) + ïq = mayïrïq > mayrïq > mäyriq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Mayrilgan, munkaygan. ◆ Mayriq chol. yash Choʻloq va mayriq nimjonlar bilan shuncha ishlaganim yetar.. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin“ .

Antonimlari

МАЙРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mayriq
обл. имеющий физический недостаток или уродство; согбенный, сгорбленный.