mazammat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-zam-mat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – yomonlik, tubanlik; yaramas xatti-harakat;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. Birovni haq-nohaq yomonlab aytilgan gap, malomat, taʼna.
- Mazammat qilmoq (yoki etmoq) Taʼna, malomat qilmoq. ◆ Jinni odamni xon dorga tortibdi, deb xalqi olam mazammat eturlar. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАЗАММАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.