mijgʻov
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mij-gʻov
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
MIJGʻOV 'dadillik bilan ish qilmaydigan', ' mayda-chuyda narsani roʻkach qilaveradigan', ' mujmal'. Astoydil ishlasang, m i j g o v boʻlmasang, sen bilan yaxshi muomalada boʻladi. Bu soʻz miji— feʼli — ning kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -gʻa(< gʻi) qoʻ-shimchasi bilan hosil qilingan shakliga —v sifat yasov-chisini qoʻshib yasalgan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan; a unlisi v undo — shining taʼsirida â unlisiga almashgan: (miji— + gʻa = mijigʻa-) + v = mijigʻav > mijgʻav > mijgʻâv.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir ishni dadillik bilan qila olmaydigan; lanj, magʻzava. ◆ Bir maqsadi yoʻq, mujmalu mijgʻov takasaltang. Habibiy. ◆ Hayotda uningdek ikkilanuvchi mijgʻov kishini koʻrmagan edi. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“
2 Xarxashasi koʻp; injiq. ◆ Jaydari gʻoʻzaday mijgʻov, rasvo ekinni dehqon bolasi bilmasa kerak. Gʻ. Gʻulom, „Alimqulning qarzi.“
3 kam qoʻll. Mijgʻilovchi, mijgʻilab turuvchi. ◆ Fattoh Ulmasboyevning qornida yana oʻsha eski mijgʻov ogʻriq boshlandi. Oʻ. Usmonov, „Sirli sohil“ .
- Mijgʻov gap; Aniq, qatʼiy boʻlmagan, dudmol (lanj, mujmal) gap. ◆ Mijgʻov gapni yoqtirmaydigan, bir soʻzli bu zahar polkovnikka muddaosini ochiq aytishga majbur boʻldi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МИЖҒОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.