minbar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

min-bar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. - baland joy, oʻrin-

diq] 1 din. Masjidda imom vaʼz aytadi-gan baland joy. ◆ Hazrat minbardan tushib, betiga fotiha tortganidan keyin, mas-jid muazzini bilan darvozaning yoniga bo-rib turdi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .

2 Maʼruza qilinadigan, axborot beri-ladigan baland kursi; tribuna. ◆ Minbarga chiqmoq. Minbarda turib gapirmoq. sht Umri-da minbarga chiqmagan Mirvali bangi ham, uzicha aytganda, mehrobga soʻzga chiqib, soʻzi-ning oxirida hammani kuldiradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . Hali institutning min-barlaridan Oʻnlarcha olimdan tinglaysan xi-tob. Gʻ. Gʻulom. Doska yonida ustiga qizil surp yopilgan yozuv stoli, uning chap tarafida min-bar. F. Musajonov, Himmat.

Adabiy minbar Gazeta, jurnal va sh. k. haqida.

Antonimlari

МИНБАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

minbar
1 рел. минбар (возвышение в мечети, с которого имам произносит проповедь);
2 трибуна; кафедра.