moʻl
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
moʻl
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yetarli darajada koʻp; serob. ◆ Moʻl hosil. yaya Daraxtlar pakana, mevasi moʻl va yirik. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Dehqon osmonga qarab, yaxshi havodan quvonsa, yerga qarab, moʻl mahsulidan suyunadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ ..atrofdagi dalalar toza, ozuqa moʻl. S. Nurov, „Karvon“ .
2 (ch. k. bilan) Ortiq, ziyod, koʻp. ◆ \Mup-zakarimboy:] Bu yer chakalak edi. Utgan yil hammasini kesib oldik.. Yoni-veri bilan qoʻshilib, bir tanobdan moʻl yer qoʻlga kirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Baxtimizga bir burchakda, eski oxurning yonidagi qoziqda bir qulochdan moʻlroq arqon bogʻlanib yotar edi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
3 kam qoʻll. Toʻkin, bekamu koʻst, faro-von. ◆ Davlatimiz moʻl boʻlar, Omborlar donga toʻlar. Paxtamiz toʻlib oshar, Hosil daryo-dek toshar. Q. Muhammadiy . ◆ Mehmon uchun obroʻyim, Usiz oʻtmaydi toʻyim. Moʻldir roʻzgʻo-rim —uyim, Suraylik davron, palov. "Mushtum" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МЎЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
moʻl