mogʻor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-gʻor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Turib qolgan narsalarda yoki zax yerlarda mikroskopik zamburugʻ-larning toʻplanishidan hosil boʻladigan va narsalarni chiritadigan momiqsimon tuklar; poʻpanak. ◆ Kitob varaqlaridan zax va mogʻor hidi anqir edi. S. Ahmad, „Kadr-don dalalar“ .

2 koʻchma Kir, kir bosgan. ◆ Teshaboy yura-gidagi gʻashlik mogʻorini shu poʻpisa bilan yuvdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Boshida titilibketgan mogʻor doʻppi. M. Ismoiliy, „Fargona t“ . o.

Mogʻor bosmoq Mogʻor qoplamoq; poʻpa-naklamoq. ◆ Mogʻor bosgan non. v ◆ Soy suvi.. yuzini mogʻor bosib, charmdek qotib ketgan bezbet xarsanglarga qarshi olisha-olshia, butun gʻazabini ularning ustiga toʻkadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ [Sidiqjon] Nega qishloq-da boʻlib oʻtgan va boʻlib oʻtayotgan ishlarga koʻzini kattaroq ochib qaramapti ? Aqlini mogʻor bosgani shudir-da! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Nahotki Ahmaddek navqi-ron yigit mana shu.. miyasini zang, vujudi-ni mogʻor bosayotgan kimsaga bas kelolmasa ?! F. Musajonov, „Himmat“ .

Antonimlari

МОҒОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mogʻor
плесень; гниль; ◆ Uyning devorlaridan nam, ~ hidi va sovuq esadi (Ойбек, «Ќутлур ќон») От стен дома исходит запах сырости, гнили, веет холодом; ◆ ~ bosdi 1) покрылся плесенью, заплесневел; 2) перен. устарел вышел из употребления, из обращения; стал заброшенным; ◆ 

• ~ egar деревянное разрисованное седло.