momaqaymoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mo-ma-qay-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Sariq toʻpgulli, shamolda uchib ketadigan toʻzgʻoq urugʻli oʻt; qoqioʻt. ◆ Erta bahor Yorqinoy koʻk terib yurar-di. U yon-bu yonga elanib, otquloq, ismaloq, momaqaymoq qidirardi. R. Rahmonov, „Mehr koʻzda“ . ◆ Uxuddi bizdagi momaqaymoq yoki boʻta-koʻzga oʻxshaydi. Gazetadan .
2 koʻchma Yuz, badan tuzilishi boʻliq va yoqimli koʻrinishga ega (ayollarga nisbatan). U msmaqaymoq xotiniga ham qiyo boq-masdi. Mirmuhsin, Umid. ◆ Olchinbekning taʼrifiga qaraganda, Zubaydaxon tengi yoʻq momaqaymoq, ofatijon emish. K. Yashin, „Hamza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МОМАҚАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.