mubolagʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-bo-la-gʻa

Etimologiyasi

Kuchaytirish, boʻrttirish; giperbola;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. ad. Tasvirlanayotgan yoki taʼriflanayotgan kimsa, narsa, hodisa va shu kabilarni oʻquvchilarga yaqqol, taʼsirli qilib yetkazish uchun ularning sifatlarini ortirib, boʻrtirib koʻrsatish; shu maqsadda ishlatilgan soʻz, ibora; giperbola. ◆ Oʻzbek mumtoz adabiyoti mubolagʻalarga boy. ◆ [Anvar:] Agar menga hurmat lozim boʻlsa, mubolagʻa bilan emas, yana takror aytaman, bir qarindoshingiz qatorida takallufiz muomala qilish bilan boʻlsin. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“

2. Umuman, boʻrttirish, oshirib yuborish; lof. ◆ Mubolagʻa qilmoq. ◆ Endi guzar va yigʻinlarda mulla Obidning kuchi haqida mubolagʻa boshlaydilar. A. Qodiriy, „Obid ketmon.“ ◆ Anvar javobni oʻqib zavqlandi: Ofarin, Raʼno, lekin birovning ustida ortiqcharoq mubolagʻa qilibsan. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“

Antonimlari

МУБОЛАҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Ozarbayjoncha: şişirtmə
• Italyancha: sovraccarico
• Turkcha: abartma

Ruscha _ru

mubolagʻa
преувеличение; гипербола; ◆ ~ qilmoq преувеличивать; ◆ zarracha ham ~ qilganim yoʻq я нисколько не преувеличил.