muhr
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
muhr
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — muhr; tamgʻa; shular-
ning izi] 1 Yuridik yoki jismoniy shaxs-ning nomi toʻliq yozilgan matnning (matn va rasmning) qabariq yoki botiq tasviri boʻlgan bosma shakl (asbob) (Qogʻoz, surguch, mum va b. materiallarga nusxa tushi-rish uchun xizmat qiladi). ◆ Mana, noma tayyor. Faqat muhringizni bossangiz bas. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ -Mulla Sha-rofiddinning muhri bor bu vasiqalarda. Mullajon qozining muhri bor! — dedi \kam-pir] vasiqalarni titkilab. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 Tamgʻa; gerb. ◆ Bir yerda uchta pul yotip-ti: ikkitasi siyqa-siyqa boʻlib ketgan, bittasining muhri yoʻq. "Ertaklar" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҲР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.