muhtasham

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

muh-ta-sham

Etimologiyasi

arab. – muhtaram, hurmatli; hashamatli;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. kt. Hashamat bilan ishlangan, hashamat berilgan, ulugʻvor va serhasham. ◆ Xotin.. oʻrdaning ulugʻ, muhtasham darvozasiga yaqinlashgandan keyin oʻngdagi ayri yoʻlga burildi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“

2. koʻchma Ulugʻvor. ◆ Balki baxt degani mana shu holdir, Balki shu muhtasham tole, iqboldir. A. Oripov.

Antonimlari

МУҲТАШАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muhtasham
1 пышный, роскошный; ◆ ~ imorat роскошное здание;
2 окруженный пышной свитой;
3 величественный.