muhtasham
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
muh-ta-sham
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
-: -> * — muhtaram, hurmatli; hashamatli] kt. 1 Hashamat bilan ishlangan, hashamat berilgan, ulugʻvor va serhasham. ◆ Xotin.. oʻrdaning ulugʻ, muhtasham darvozasiga yaqinlashgandan keyin oʻngdagi ayri yoʻlga burildi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2 koʻchma Ulugʻvor. ◆ Balki baxt degani mana shu holdir, Balki shu muhtasham tole, iqbol-dir. A. Oripov .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҲТАШАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
muhtasham
1 пышный, роскошный; ◆ ~ imorat роскошное здание;
2 окруженный пышной свитой;
3 величественный.