muhtasib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

muh-ta-sib

Etimologiyasi

ya. u.d-ch. — tarozi va oʻlchovlar noziri

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Oʻrta asr musulmon davlatlarida din va jamoat tartibini saq-lovchi, diniy urf-odatlar, amallarga rioya qilinishini nazorat etuvchi amaldor. ◆ Dar-vozada ularga qoʻlida qamchi tutgan, ikki yonida ikki mulozim ergashtirgan muhtasib uchradi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

МУҲТАСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muhtasib
рел. ист. мухтасиб (лицо, наблюдавшее на базаре за точностью веса и мер, за правильностью употребления монетных единиц и за исполнением предписываемых шариатом религиозных обрядов и правил поведения).