munaqqid

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-naq-qid

Etimologiyasi

arab. — tanqid qiluvchi; tanqidchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. ayn. tanqidchi. ◆ Bu odam shu kunlarda adabiyot maydonida oʻzining tanqidlari bilan javlon urgan munaqqid Abbosxon edi. A. Qahhor, „Sarob.“ ◆ Asarda munaqqid "Boy ila xizmatchi", "Zaharli hayot", "Milliy roman" asarlarini ilmiy baholaydi va tahlil qiladi. Gazetadan.

Antonimlari

МУНАҚҚИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

munaqqid
уст. книжн. критик; ◆ adabiyot ~i или ◆  adabiy ~ литературный критик.