munkimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mun-ki-moq

Etimologiyasi

MUNKI— 'old tomonga yuz tuban egil-'. Qudrat koʻlidagi suvli chelak bilan m u n k i d i, lekin yihilmadi (Mirzakalon Ismoiliy). Bu feʼl gavdaning egik holatini bildiruvchi munk tasvir soʻzidan —i qushimchasi bilan yasalgan: munk + i = munki—.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoqilib yoki muvoza-natni yoʻqotib, oldinga silkinmoq, tash-lamoq. ◆ Kanal qirgʻogʻidagi chang bosgan oʻtlar ustida erinchoqlik bilan borayotgan ot bir-dan munkib ketdi-yu, ikki oldingi oyogʻi bilan choʻkkalab qoldi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Qudrat qoʻlidagi suvli chelak bilan munkidi, lekin yiqilmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

2 koʻchma Notoʻgʻri yoʻlga kirmoq, toʻgʻri yoʻldan ozmoq, toymoq, qoqilmoq. ◆ Gʻaflat-ga munkimoq. n ◆ Uning iqbol chirogʻi mana shu munkishida qoʻlidan tushib, chilparchin boʻlmasmikan? S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Antonimlari

МУНКИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

munkimoq
1 спотыкаться; Qudrat qoʻlidagi suvli chelak bilan munkidi, lekin yiqilmadi (М. Исмоилий, «Фарѓона т. о.») Кудрат, нёсший ведро с водой, споткнулся, но не упал;
2 разг. перен. споткнуться (в работе, на каком-л. деле);
3 клевать носом (о человеке, которого клонит ко сну).