munojot

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-no-jot

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. oLi. 1. — iltijo, din. Islomdagi farz namozlardan tashqari, ixtiyoriy ravishda oʻqiladigan namoz turi. Har qanday dindorning xudoga ixtiyoriy iltijo va ibodat qilishi ham munojot hisoblanadi.

• ◆ Qishning koʻp vaqtlari.. kechalari qiblaga qarab, tiz bukib oʻtirib, xudoga yigʻlash va munojot qilish bilan oʻtar edi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .
• ◆ Afandi yomgʻirda ivigan bir imoratning orasida xudodan davlat soʻrab munojot qilayotgan edi, chordevordan bir gʻisht tushib, uning boshi yorildi. "Latifalar" .
• ◆ Ayriliqdan tinmayin dod aylayin, Yolborib, haqqa munojot aylayin. "Oysuluv" .

2. adabiyotda Sharq mumtoz adabiyotining anʼanaviy unsurlaridan biri. Odatda, munojotda najot umidi, iltijo va tavbalar tangriga otashin murojaat shaklida ifodalanadi.

3. Yirik shakldagi oʻzbek mumtoz cholgʻu kuylari turkumi (uch asosiy qismdan iborat).

• ◆ Domla.. muzikaning xumorisi tutar ekan, “Munojot” bilan “Qari navo”ni eshitmagan kunim, bamisoli xaltasini yoʻqotgan devonaman, degan ekan. P.Tursun, „“Oʻqituvchi”“

4. Munojot (xotin-qizlar ismi). Koʻp hollarda talaffuz sabab Munojat shaklida ham qoʻllaniladi.

Antonimlari

МУНОЖОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

munojot
1 рел. молитва; молитва с жалобой на свою судьбу, с просьбой к богу;
2 муз. название классической мелодии;
3 Мунаджат (имя собств. женское).