muntazir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mun-ta-zir

Etimologiyasi

a. j U--l — kutuvchi, ku-tib turuvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Orziqib kutuvchi, inti-zorlik tortuvchi; mushtoq, intizor. Munta-zir boʻlmoq. n ◆ Buxorolik janobning.. qashqa qorabayiri depsiniboʻynoqlardi.. Hammaning eʼtibori shu janobda, farmoniga muntazir. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ . Uning nazarida, yori ke,'1◆ ib, devor orqasida muntazir edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

Antonimlari

МУНТАЗИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muntazir
книжн. ожидающий, ждущий (с нетерпением); ◆ ~ boʻlmoq ждать, ожидать (с нетерпением); находиться в томительном ожидании; ◆ men unga ~may я его с нетерпением ожидаю; ◆ ~ qilmoq заставлять (кого-л.) ждать.