muqaddas

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-qad-das

Etimologiyasi

a. ^iLo — pok, toza, aziz; ilohiy; olijanob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Quddus; Dindorlar tasavvurida ilohiyot bilan bogʻliq boʻlgan, aziz, tabarruk. ◆ Muqaddas joy. ◆ Tokcha devoriga gul ravishda tushirilgan duo yoki shuning kabi muqaddas kalimalar yozigʻliq bir qogʻoz yopishtirilgan. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

2 koʻchma Sharafli, olijanob, yuksak. ◆ Tabiatning bebaho neʼmati suvni toza saqlash.. har birimizning muqaddas burchimizdir. „Gazetadan“ . ◆ Sharif Sulaymon xalqning chin oʻgʻillaridan. Xalqqa samimiy xizmatdan koʻra yuksakroq, muqaddasroq narsa yoʻq, deb bshshdi u. Oybek, „Nur qidirib“ . Hozir ikkisi ◆ [Yoʻlchi bilan Gulnor].. qalblarida yillarcha saqlangan muqaddas orzulariga yetishganliklaridan, ikkisi ham mast kabi edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

3 Muqaddas (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

МУҚАДДАС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Qirgʻizcha: ыйык
• Qozoqcha: киелі
• Tofacha: ыдыӄ, ээлiғ
• Turkcha: kutsal
• Yoqutcha: ытык

Ruscha _ru

muqaddas
1 рел. священный;
2 перен. священный, святой; ◆ ~ burch священный долг; ◆ ~ vazifa священная обязанность, святой долг;
3 Мукаддас (имя собств. женское).