muqaddas
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-qad-das
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ^iLo — pok, toza, aziz; ilohiy; olijanob
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 din. Quddus; Dindorlar tasavvurida ilohiyot bilan bogʻliq boʻlgan, aziz, tabarruk. ◆ Muqaddas joy. m ◆ Tokcha devoriga gul ravishda tushirilgan duo yoki shuning kabi muqaddas palimalar yozigʻliq bir qogʻoz yopish-tirilgan. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2 koʻchma Sharafli, olijanob, yuksak. ◆ Tabiatning bebaho neʼmati suvni toza saq-lash.. har birimizning muqaddas burchimiz-dir. Gazetadan . ◆ Sharif Sulaymon xalqning chin oʻgʻillaridan. Xalqqa samimiy xizmat-dan koʻra yuksakroq, muqaddasroq narsa yoʻq, deb bshshdi u. Oybek, „Nur qidirib“ . Hozir ikkisi ◆ [Yoʻlchi bilan Gulnor].. qalblarida yil-larcha saqlangan muqaddas orzulariga yetish-ganliklaridan, ikkisi ham mast kabi edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 Muqaddas (xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҚАДДАС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.