musibat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-si-bat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. baxtsizlik;

ofat, falokat, kulfat] Motamsaro tash-vish; kulfat. ◆ Musibat tortmoq. Musibat chekmoq. n ◆ Uchqun oyisining boshiga tushgan musibatdan bexabar. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Toʻy boʻlib oʻtdi, lekin toʻy bilan Bozorning uyi-ga aza, musibat, motam kelib kirdi. S. Ayniy, „Doxunda“ .

Antonimlari

МУСИБАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

musibat

Ruscha _ru

musibat
несчастье, бедствие, горе; ◆ ogʻir ~ тяжёлое горе, тяжёлое несчастье; тяжёлая утрата; ◆ ~ chekmoq (или tortmoq) переживать несчастье, горевать; страдать; ◆ uning boshiga ~ tushdi его постигло горе; у него несчастье, его постигла беда.