mutaassib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-ta-as-sib

Etimologiyasi

arab. - oʻta fidoyi, berilgan; gʻayratli;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Dinga qattiq berilgan holda unga koʻr-koʻrona amal qiluvchi. ◆ Qoʻygan teatrlarimiz koʻpchilikka yoqqan boʻlsa ham, mutaassib ulamolar va chor hukumati amaldorlari bizga yomon koʻz bilan qarar edilar. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari.“

2. Birovga koʻr-koʻrona ergashuvchi, biror ishga ongsiz ravishda qattiq beriluvchi, taassub qiluvchi. ◆ Mutaassib adib. ◆ Boʻgʻinlari zirqirar, anovi avom, mutaassib olomonga qoʻshilib, oʻzi ham kazak askarlaridan tayoq yegandek, jismu joni yonardi. S. Siyoyev, „Avaz.“

3. esk. ayn. konservator. ◆ Muharrirning gʻoyat mutaassibligini, progressiv yoshlarning va ziyolilarning eng zoʻr dushmani ekanligini ham yaxshi bilardi. Oybek, „Nur qidirib.“

Antonimlari

МУТААССИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

mutaassib (koʻplik mutaassiblar)

Tillarda

Mutassib

• Fransuzcha: fanatique
• Inglizcha: fanatic
• Minangkabaucha: 狂熱的 (kuángrè de)
• Panjobicha: ਜਨੂੰਨੀ (janūnī)
• Portugalcha: fanático
• Somaliycha: xamaasadaysan
• Tagalcha: panatiko
• Turkcha: fanatik
• Xitoycha: 狂热的 (kuángrè de)

Ruscha _ru

mutaassib
1 фанатик; изувер; // фанатичный; изуверский;
2 уст. консерватор; ◆ ~ odam 1) фанатик; 2) консерватор.