muvozanat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-vo-za-nat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. dzu1 u* — taqqoslash; tenglashtirish; tartibli boshqarish) 1 Jismlarning qarama-qarshi yoʻnalgan teng kuchlar taʼsiridagi tinch, turgʻun holati. ◆ Tur-kun muvozanat (fiz.). Muvozanat sak^yumok.

2 koʻchma Qarama-qarshi kuchlarning, hodisalarning tenglashuvi, uygʻunlashuvi tufayli sodir boʻladigan nisbiy turgʻun-lik, osoyishtalik. Siyosiy kuchlar muvoza-nati. v ◆ Ahmad Sobirni isyonkor, hayotdagi bir xillikka.. turgʻun muvozanatga kirshi kurashchi sifatida tasavvur kilgandi. F. Musajonov, „Himmat“ .

3 Kishi qaddining toʻgʻri (meʼyoriy) tu-rish holati, shunday holatni tutish imko-ni. ◆ Ot kattiq kishnab, sapchidi. Yigitali muvozanatni saqlay olmay, yonboshiga gup etib yiqildi. T. Malik, „Ajab dunyo“ . ◆ Boʻgʻin-boʻgʻinlari lovullab yonmoqda. Muvozanatini ham tutib kolishga kurbi yetmayotir. J. Ab-dullaxonov, „Toʻfon“ .

Antonimlari

МУВОЗАНАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muvozanat
книжн. равновесие; ◆ turgʻun ~ устойчивое равновесие; ◆ ~ saqlamoq сохранять, удерживать равновесие;◆ siyosiy kuchlar ~i равновесие политических сил.