muxolif

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-xo-lif

Etimologiyasi

arab. – teskari, qarama-qarshi; itoatsiz; dushman;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Qarama-qarshi fikrda boʻlgan, qarshi chiquvchi, qarshi. ◆ Uka, biz bir-ikki koʻylakni ortiq yirtganmiz, ha, bir oz koʻrganmiz – der, mundogʻroq muxolifini tang ahvolga solib qoʻyardi. Y. Shamsharov, „Paxtaqaynar.“

Antonimlari

МУХОЛИФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muxolif
книжн. противник; противная сторона.