nafis
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
na-fis
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- I a. i,._; 'a\ — qimmatbaho
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Goʻ-zal va nozik, latif. ◆ Nafis gazlama. yat Sha-mol nafis yaproqlarni uzadi, havoda, er-kinlikda birpasgina ular bilan oʻynashib, erkalab, soʻng yerga tashlaydi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Uning [Kumushning] nafis qora sochlari orqa-oʻngiga toʻzgʻib, ajib bir man-zara berdilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Nozik va yoqimli. ◆ Ikkovining koʻzlari-da ehtiros chaqmoq chaqar, ulardan goʻyo bahor gullarining nafis hidi anqirdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
3 Badiiy jihatdan juda yuksak, goʻzal va nozik. ◆ Nafis ish. yat Shoirning nafis sheʼr-lari hozir uning uchun tuzsiz soʻzlar yigʻin-disidan boshqa bir narsa ham emas edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
4 esk. ayn. badiiy. ◆ Urtoq Baqoyev oʻylab turib soʻradi: -Nafis adabiyot darsini sizlarga kim beradi? A. Qahhor, „Adabiyot muallimi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Pok
Sof
Antonimlari[tahrirlash]
НАФИС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
nafis
Tillarda[tahrirlash]
OʻTIL