nasib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

na-sib

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[ya. - ulush, qism; taqdir,

qismat, tole] Kishiga taqdirda buyurilgan hissa, ulush; taqdir.

Nasib boʻlmoq (yoki qilmoq, etmoq) Takdiran buyurilgan hissaga muyassar boʻlmoq. Bu yer — ◆ arsh-aʼlo. Uncha-munchaga nasib boʻl-maydigan joy. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Hay, men nega uni bevaqt uygʻotayapman, kim bilsin, bu xil uyqu kenjamga yana qachon nasib qiladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Hoji Makkayu Madina toʻgʻrisida gapirganda, eshon: -Nasib boʻlsa, biz ham boramiz, — deb qoʻydi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

НАСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nasib
уст. удел, судьба, доля, участь; ◆ nasib boʻlmoq 1) выпадать на долю; доставаться в удел, становиться уделом; 2) удаваться; доводиться; ◆ Bunisini, nasib boʻlsa, siz boplaysiz-da (Ѓ. Ѓулом, «Очилган сирлар») Если доведется, вы устроите это (дело).