niqtamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
niq-ta-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Tayoq sanchib yoki oyoqlari bilan ikki yoniga tepkilab, yurishga, ilga-rilashga undamoq (ot-ulovni). U otliq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ sherigidan qolmaslik uchun otining tizginini siltaydi, oyogʻi bilan uning bagʻriga niqtay-di. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Qoʻl yoki oyoq uchi bilan turtmoq. -Gʻaf-latda qolmay oʻling, otasi, — ◆ dedi erining boshiga niqtab. — “Laylatulqadr ” bizlarni izzat qilib, oʻz oyogʻi bilan uyimizga kirib kelgan ekan. N. Maqsudiy, Laylatulqadr. ◆ Baland boʻyli, paxmoq sochli, dov kazak askar-lar xalqni urib, niqtab, orqaga surishga kirishdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 Tigʻizlab joylamoq, mushtlab tiqmoq. ◆ Qodir, niqtab paxta tiqilgan qanorning ogʻzini tikib, taroziga keltirib qoʻyardi. S. Mahkamov, „Dala tongi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НИҚТАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
niqtamoq
1 понукать осла уколами острой палки в холку, сидя на нём верхом, и одновременно бить его пятками по бокам; пришпоривать;
2 бить, толкать кулаками; пинать; Baland boʻyli, paxmoq sochli, dov kazak askarlar xalqni urib, niqtab orqaga surishga kirishdi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Высокорослые, косматые, здоровенные служивые-казаки стали пинками осаживать народ;
3 втискивать, впихивать (что-л. куда-л.), набивать (что-л. туго, плотно); qopga paxtani niqtab tiqmoq туго набивать мешок хлопком.