noib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

no-ib

Etimologiyasi

, noyib [ a. 1_>1 — oʻrinbosar, yordamchi; deputat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 tar. Oʻrta asrlarda mu-sulmon davlatlarida tobe oʻlka yoki viloyat hokimi, oliy hukmdorning shu yerdagi va-kili, oʻrinbosari. ◆ Noib unga ishonib top-shirilgan hududning siyosiy, iqtisodiy, ij-timoiy holati uchun masʼul hisoblangan. "OʻzME" .

2 esk. Oʻrinbosar, yordamchi. ◆ Sen viloyat-ning hokimi boʻlsang, men sening noibing boʻlaman. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ Xato ketmay, saqlagin, ey yaratgan! Bu oʻsha-ku, qochqin bekning noibi. Mirtemir, „Asarlar“ .

Antonimlari

НОИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

noib
уст. помощник, заместитель.