noravo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

no-ra-vo

Etimologiyasi

NORAVO Bu kesimlik tojik tilida no- inkor old koʻshimchasini (ТжРС, 208) 'bor-', 'yur-' maʼnosini anglatadigan tojikcha raftan feʼlining (ТжРС, 322) rav xozirgi zamon asosiga (ТжРС, 317) -o qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib yasadib, 'oʻrinli', 'maʼqul' kabi maʼnoni anglagadigan ravo ravishiga (ТжРС, 317) qoʻshib hosil qilish an; 'maʼqul koʻrilmaydigan', 'munosib deb hisoblanmaydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,510).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

|0.1jjb - nojoʻya, mumkin boʻl-magan, yoʻl qoʻyib boʻlmaydigan; noloyiq, nomaʼqul

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kt. Ravo koʻrilmaydigan; mu-nosib, loyiq hisoblanmaydigan, nomu-nosib. ◆ Boʻlur mehnat bilan har joyda boʻlsa loyiqi hurmat, Halol mehnat bilan qilgan maishat noravo boʻlmas. Habibiy .

2 Yoʻl qoʻyib boʻlmaydigan, joiz emas. ◆ Kulsa el parishonlik odatimga, tong yoʻqdir, Ahli dilga, albatta, noravo parishonlik. E. Vohidov, „Muhabbatnoma“ .

Antonimlari

НОРАВО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

noravo
книжн.
1 неподобающий;
2 недозволительный; недопустимый.