novcha
[tahrirlash]
novcha 1[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
nov-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Boʻyi baland, daroz, uzun. ◆ Nov-cha yigit. Boʻyi novcha odam, m ◆ Hokimning novcha, haybatli qomati oldida.. Teshaboy ham odamlar nazaridan chetda emas edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Novcha teraklar uchida oyning kumush parchasi suzadi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
novcha II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
nov-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar. Qarol, xizmatkor. ◆ Ular qishloqdan chiqib ulgurmasdanoq, qarindosh boyning novchalari ketmon koʻtarib kelib, sotib olingan uylarning tom tuprogʻini koʻkka sovurib buza boshladilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Qancha boynikida novcha boʻlib ish-ladim-u.. Hamma yerda toʻgʻri ishladim. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НОВЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.