novcha
Qiyofa
novcha 1
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]nov-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Boʻyi baland, daroz, uzun. ◆ Nov-cha yigit. Boʻyi novcha odam, m ◆ Hokimning novcha, haybatli qomati oldida.. Teshaboy ham odamlar nazaridan chetda emas edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Novcha teraklar uchida oyning kumush parchasi suzadi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]novcha II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]nov-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]tar. Qarol, xizmatkor. ◆ Ular qishloqdan chiqib ulgurmasdanoq, qarindosh boyning novchalari ketmon koʻtarib kelib, sotib olingan uylarning tom tuprogʻini koʻkka sovurib buza boshladilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Qancha boynikida novcha boʻlib ish-ladim-u.. Hamma yerda toʻgʻri ishladim. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]НОВЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.