nurafshon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
nu-raf-shon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
NURAFSHON Bu sifat tojik tilida 'yogʻdu', 'ziyo' maʼnosini anglatadigan arabcha nur otiga (ARS, 838) 'soch-' maʼnosini anglatadigan tojikcha afshondan feʼlining afshon hozirgi zamon asosini (ТжРС, 35) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'nur sochuvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,513). ^ ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
a. + f. s! l. aljj'- — nur sochuvchi, nur tarqatuvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Nur sochuvchi, nurli, porloq. ◆ Yurtimizning nurafshon er-tasi yoshlarimizning yanada yuqori choʻqqilar sari intilishiga imkon yaratmoqda. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НУРАФШОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
nurafshon
книжн. лучезарный, сияющий.