nuramoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

nu-ra-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Eskirib yemirilmoq, bu-

zilmoq. ◆ Boʻtaboy.. bahor yomgʻirida nuragan oʻchoqni yaxshilabsuvadi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Kel-gan kishi, ovoz chiqmagandan keyin, eshik yonidagi nurab qolgan devor ustidan moʻralay boshlaydi. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ .

2 Tabiiy kuch (shamol, zilzila, atmosfera yogʻinlari va sh.k.) taʼsirida yemiril-moq, oʻzgarmoq.

3 koʻchma Ichdan zil ketmoq, yemirilmoq. ◆ Maʼrifat va bilimga mu shtok, bu yigit, nurab ketgan eski dunyodan koʻrgan jafolari-ni xotirlab, oʻtmishga laʼnatlar aytar edi. N. Safarov, „Sulton boʻzchining nevaralari“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

НУРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

nuramoq
1 осыпаться, рассыпаться на мелкие куски; свалиться;
2 прям. и перен. рухнуть, разваливаться; nurab ketgan eski dunyo рухнувший старый мир;
3 выветриваться (о горных породах).