oʻgʻon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-gʻon

Etimologiyasi

Ushbu soʻz Qoraxoniy tilda yozilgan Qutadgʻu Bilig asarinda uchraydi.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Xudo, Tangri. ◆ ..Oʻgʻonim guvoh, tilimni qimirlatmadim. Oybek, „Navoiy“ ◆ O‘g‘on, ya’ni Yaratgan, senga go’zallikda olamda tengsiz Yusuf jamolini berdi. „2-fasl. Badiiy-estetik xususiyatlar“

Antonimlari

ЎҒОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

O‘gʻon
уст. господь, бог; Oʻgʻonim seni ham qoʻlimga shu olmaday uzib tushirsin! (Ойбек, «Навоий») Пусть господь отдаст мне в руки тебя, как вот это яблоко!