oʻhoʻ
[tahrirlash]
oʻhoʻ I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-hoʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
und. s. Taajjub, hayrat kabi his-larni ifodalaydi. ◆ -Oʻhoʻ.. Kultivatsiyani qoyil qilib yuboribsiz-ku, Sobirjon aka, — dedi Saboxon. A. Muhiddin, „Hadya“ . ◆ -Oʻhoʻ, oʻhoʻ dedi Sidiqjon, — juda oʻpirib taishabsiz-ku! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
oʻhoʻ II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-hoʻ
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. Yoʻtal tovushini ifodalaydi. ◆ [Oʻroz:\ Shoishang, bu dardi harina oz-moz tutaqsin. Puf-puf... Oʻhoʻ, oʻhoʻ, ah. Tutun jigarimni ham titib yubordi! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҲЎ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.