oʻkranmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻk-ran-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Erkalanib bosiq ovoz chiqarmoq; pishqirmoq (ot haqida). ◆ Hash-lagani otga yoqib qolibdi, Oʻkranib u gir aylanib turibdi. "Alpomish". ◆ Kuyni tushu-nayotganday otlar ham jim, oʻkranmas, hoʻkizlar ham kavsh qaytarmay.. pish-pish nafas olib, jim turardilar. N. Fozilov, Oqim.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎКРАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻkranmoq
возвр. от oʻkramoq
1 издавать негромкий звук, выражающий довольство, удовлетворение (о домашних животных, чаще лошадях);
2 фыркать, пофыркивать.