oʻpqin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻp-qin

Etimologiyasi

OʻPQIN 'katta oqin suvning doira shaklida ay — lanib, turli narsalarni oʻz ichiga tortib ketadigan yeri’. Daryo oʻrtasidagi oʻ p q i n xaschoʻplarni qaʼriga tortib ketar edi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’ich tomonga tort-’ maʼnosini anglatgan op- feʼlidan (ДС,

368) eski üzbek tilida -qun qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, 1, 465; КРС, 576); keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi u unlisi i unlisiga almashgan: op- + qun = opqun > opqin.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 Biror tabiiy kuch vosita-sida hosil boʻladigan uyurma; girdob. Daryo oʻpqini. vt [Nizomjon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Qoʻlidagi qogʻozni gʻijimlab, elektr lampasi atrofida ka-palakdek aylanayotgan qor oʻpqinlariga ti-kilgancha turib qoldi. S. Ahmad, Ufq.

2 ayn. oʻpqon. [Navoiyga] ◆ Oʻlim bilan hayot orasidagi qora oʻpqin oddiy va yaqin narsa kabi sezila bordi. Oybek, Navoiy.

Antonimlari

ЎПҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻpqin
1 сильный вихрь; смерч; ◆ daryo oʻpqini смерч на море; ◆ qor oʻpqin снежный смерч;
2 = oʻpqon.