oʻqdon

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻq-don

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 ayn. sadoq.

2 Oʻq, patron solib, koʻpincha belga osib yuriladigan charm quticha; patrontash. U [Madamin\ qora toʻni ustidan yelkasiga qadimgi oʻqdoshshrini osgan. P. Tursun, Oʻqi-tuvchi.

Oʻqson-kamar esk. Sirtiga oʻqlar joy-lashtirish uchun moslangan qayish lenta. ◆ Beliga ham, yelkasidan oshirib koʻkragiga ham keng oʻqdon-kamar taqib olgan qora moʻylov-li, novcha bir odam ona-bolani.. ichkariga yetakladi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .

3 maxe. Stvol korobkasining oʻq joy-lanadigan qismi. ◆ Miltiqning oʻqdoni. m Dora Doplon ikkita qirqma beshotar mil-tik,.. ikkita toʻpponchani qoʻyib, oʻqdoshyuri-ni birma-bir koʻzdan kechirib, otishga shay qilib qoʻydi-da.. xurjunlarga joyladi. K. Yashin, Hamza.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЎҚДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]