oʻqimishli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-qi-mish-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻqib, maʼlum maʼlu-motga ega boʻlgan, ong, savodi yaxshi. ◆ Av-vallari erini "oʻqimishli odam, yordam be-rar, oʻninchini bitirganimcha qolib ketmas-man", deb yurgan xayollari ham oxiri puchga chiq-di. Mirmuhsin, „Topilgan husn“ . ◆ Unga xat-savod oʻrgatishga, jamoaning hisob-kitob ishlarini olib borishga sizday oʻqimishli kishilar kerak. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

2 kam qoʻll. Yaxshi savod bilan yozilgan; oʻqishli. ◆ Boy hayot tajribasiga ega boʻlgan muallif bu kitobida eng goʻzal insoniy fazilatlarni hayotiy lavha,shrda oʻqimishli bayonqilgan. Gazetadan .

Antonimlari

ЎҚИМИШЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻqimishli
образованный, эрудированный.