oʻtli
[tahrirlash]
oʻtli I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻt-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yonib, nur sochib turadigan. ◆ Bulutlarga oʻragan Quyosh oʻtli yuzini. Gʻay-ratiy . ◆ Uzoqda qop-qorayib, yarim osmonni toʻsib turgan adirning ustida, ufqda oʻtli iz qoldirib, yulduzlar uchadi. A. Qahhor, „Maston“ .
2 koʻchma Olov purkaydigan; olovli. ◆ Joʻ-raxon xotirasini oʻtli front yoʻllarida jang k,ilgan komandirlari va jangchi doʻst-lari ham unutganlari yoʻq. Nazarmat, „Joʻr-lar baland sayraydi“ .
3 koʻchma Zoʻr haroratli; qaynoq. ◆ Issiq quchoq, oʻtli boʻsadan Tomiringda joʻsh urgan-da qon.. Uygʻun . ◆ ..boya shu eshik oynasidan iztirob bilan qaraganini eslab, badaniga oʻtli hayajon yugurdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Olimjonning oʻtli nafasi Oyqizning yuzini isitardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .
4 koʻchma Gʻayrat-shijoatli, yuragida oʻti bor. ◆ Oʻtli yigit. m ◆ Ayniqsa.. Hasan Rah-mat ajoyib oʻtli bir yoshdir. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
oʻtli II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻt-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Oʻt, koʻkat bilan qoplangan. ◆ Oʻtli dalalar. Oʻtli sohil.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻtli I
прям. и перен. огненный, пламенный, горячий; ◆ uchar yulduzlarning oʻtli izi огненные следы метеоров; ◆ oʻtli yurak горячее сердце; ◆ oʻtli kurashchi пламенный борец; ◆ Bulutlarga oʻragan Quyosh oʻtli yuzini (Ѓайратий) Солнце спрятало своё огненное лицо за облаками.
oʻtli II
покрытый травой, травянистый.