oʻtli

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

oʻtli I[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻt-li

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Yonib, nur sochib turadigan. ◆ Bulutlarga oʻragan Quyosh oʻtli yuzini. Gʻay-ratiy . ◆ Uzoqda qop-qorayib, yarim osmonni toʻsib turgan adirning ustida, ufqda oʻtli iz qoldirib, yulduzlar uchadi. A. Qahhor, „Maston“ .

2 koʻchma Olov purkaydigan; olovli. ◆ Joʻ-raxon xotirasini oʻtli front yoʻllarida jang k,ilgan komandirlari va jangchi doʻst-lari ham unutganlari yoʻq. Nazarmat, „Joʻr-lar baland sayraydi“ .

3 koʻchma Zoʻr haroratli; qaynoq. ◆ Issiq quchoq, oʻtli boʻsadan Tomiringda joʻsh urgan-da qon.. Uygʻun . ◆ ..boya shu eshik oynasidan iztirob bilan qaraganini eslab, badaniga oʻtli hayajon yugurdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Olimjonning oʻtli nafasi Oyqizning yuzini isitardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

4 koʻchma Gʻayrat-shijoatli, yuragida oʻti bor. ◆ Oʻtli yigit. m ◆ Ayniqsa.. Hasan Rah-mat ajoyib oʻtli bir yoshdir. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

oʻtli II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oʻt-li

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Oʻt, koʻkat bilan qoplangan. ◆ Oʻtli dalalar. Oʻtli sohil.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЎТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

oʻtli I
прям. и перен. огненный, пламенный, горячий; ◆ uchar yulduzlarning oʻtli izi огненные следы метеоров; ◆ oʻtli yurak горячее сердце; ◆ oʻtli kurashchi пламенный борец; ◆ Bulutlarga oʻragan Quyosh oʻtli yuzini (Ѓайратий) Солнце спрятало своё огненное лицо за облаками.

oʻtli II
покрытый травой, травянистый.