oʻychan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻy-chan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻy bilan band boʻlgan, oʻyga choʻmgan. ◆ U shunday oʻychan, parishon holatda buloqqa yaqinlashdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ ◆ Nigora yulduzlarga oʻychan tikilarkan, kipriklarida usha yulduzlardek jilvala-nuvchi yosh tomchilari qotdi. S. Anorboyev, Oqsoy.

2 Oʻyga, xayolga koʻp beriladigan; oʻy, xayol bilan doimo band boʻladigan. ◆ Oʻychan qiz. am Bu yolgʻiz horgʻinlikdan emas, ikki kun ichida koʻrganlari uni qandaydir oʻychan, kamgap qilib qoʻygandi. Oybek, Quyosh qo-raymas.

3 Oʻyga choʻmganligini aks ettirib tur-gan. ◆ Chol oʻgʻlining oʻychan koʻzlariga termi-lib, Botiralidan gapira ketdi. H. Gʻulom, Mashʼal. ◆ Isroil Normatning oʻychan yuziga qaradi. I. Rahim, Chin muhabbat.

4 koʻchma Tinch va sokin; xuddi xayol sur-ganday. Uychan oqshomlar! Salqin oqshomlar! Nashʼaga eltar. M. Shayxzoda. ◆ Oʻychan kecha, tun ichra tanho, Rauf Parfi, qoldik ik-kovlon. R. Parfi, Koʻzlar.

Antonimlari

ЎЙЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

oʻychan

Ruscha _ru

oʻychan
1 задумчивый, склонный к задумчивости; ◆ oʻychan bola задумчивый мальчик; ◆ oʻychan koʻzlar задумчивые глаза; ◆ oʻychan holda в задумчивости;
2 вдумчивый;
3 перен. тихий, безмолвный, спокойный; Мунча сокин, oʻychan ohadi Volga, Rusning azim daryosi (Ё. Мирза) Как безмолвно, спокойно течёт Волга, Великая русская река.