oʻychan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻy-chan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻy bilan band boʻlgan, oʻyga choʻmgan. ◆ U shunday oʻychan, parishon holatda buloqqa yaqinlashdi. M. Ismoiliy, Fargʻona t.o. ◆ Nigora yulduzlarga oʻychan tikilarkan, kipriklarida usha yulduzlardek jilvala-nuvchi yosh tomchilari qotdi. S. Anorboyev, Oqsoy.
2 Oʻyga, xayolga koʻp beriladigan; oʻy, xayol bilan doimo band boʻladigan. ◆ Oʻychan qiz. am Bu yolgʻiz horgʻinlikdan emas, ikki kun ichida koʻrganlari uni qandaydir oʻychan, kamgap qilib qoʻygandi. Oybek, Quyosh qo-raymas.
3 Oʻyga choʻmganligini aks ettirib tur-gan. ◆ Chol oʻgʻlining oʻychan koʻzlariga termi-lib, Botiralidan gapira ketdi. H. Gʻulom, Mashʼal. ◆ Isroil Normatning oʻychan yuziga qaradi. I. Rahim, Chin muhabbat.
4 koʻchma Tinch va sokin; xuddi xayol sur-ganday. Uychan oqshomlar! Salqin oqshomlar! Nashʼaga eltar. M. Shayxzoda. ◆ Oʻychan kecha, tun ichra tanho, Rauf Parfi, qoldik ik-kovlon. R. Parfi, Koʻzlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎЙЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
oʻychan
Ruscha ru
oʻychan
1 задумчивый, склонный к задумчивости; ◆ oʻychan bola задумчивый мальчик; ◆ oʻychan koʻzlar задумчивые глаза; ◆ oʻychan holda в задумчивости;
2 вдумчивый;
3 перен. тихий, безмолвный, спокойный; Мунча сокин, oʻychan ohadi Volga, Rusning azim daryosi (Ё. Мирза) Как безмолвно, спокойно течёт Волга, Великая русская река.