oʻyinchi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻ-yin-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Oʻyin s. sfdsh; oʻyinga tushuvchi, oʻynayotgan, yaxshi oʻynaydigan. ◆ Oʻyinchi yigit chetga chiqishi bilan kip-riklariga surma qoʻygan.. yoʻgʻon bir juvon oʻrtaga chiqib, yoʻrgʻalay boshladi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Yoshgina boʻlsa ham, shoʻx, oʻyinchi qiz ekan-da. A. Muxtor, Boʻronlarda bordek halovat.
2 Raqsga tushuvchi shaxs; raqqos yoki raqqosa. ◆ Shoʻx yigitlar oʻyinchiga xushomad qilar, qiyqirishar edi. P. Tursun, Oʻqituv-chi. ◆ Majlisning shoirlari, oʻyinchilari, chil-dirmachi va dutorchilari — barchasi ham ho-zir boʻlib, Kumushbibigina hammomdan qayt-magan edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Yusuf-jon aka Fargʻona vodiysining eng oʻtkir oʻyinchi ustozlaridan koʻp raqslarni oʻrgangan edi. T. Obidov, Yusufjon qiziq.
3 koʻchma Yaxshi oʻynaydigan (q. oʻyin 5). ◆ Yana qanday deng, eng oʻyinchi, serparvoz kaptar-larimdan ajraldim. A. Qodiriy, Obid ket-mon.
4 Futbol, shaxmat kabi oʻyinlarda ish-tirok etuvchi; sport musobaqasidagi biror jamoa aʼzosi. ◆ "Paxtakor" oʻyinchilari. Usta oʻyinchi. Oʻyinchilar hujumga oʻtishdi.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎЙИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Sifat
[tahrirlash]oʻyinchi
Tillar
[tahrirlash]- Arabcha: لاعِب (laa3ib)
- Ozarbayjoncha: lojtar
- Olmoncha: Spieler
- Datcha: spiller
- Inglizcha: player
- Ispancha: jugador, jugadora
- Fransuzcha: joueur
- Xitoycha: 運動員, 运动员 (yùndòngyuán)
- Italyancha: giocatore
- Portugalcha: jogador, jogadora
- Rumincha: jucător
- Ruscha: игрок (igrók)
- Tagalcha: manlalaro
- Turkcha: oyuncu
- Yaponcha: 選手 (せんしゅ, senshu)
- Yunoncha: παίκτης (paíktis), παίκτρια (paíktria)
Ruscha ru
oʻyinchi
1 танцор; танцовщица;
2 игрок.