obʼyektiv

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ob-yek-tiv

Etimologiyasi

I lot. objectivus — buyum, nar-saga oid; moddiy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

fiz. Optik asbob, fotoapparat, kinoapparat va shu kabilarning bir necha linza yoki koʻzgulardan iborat, obyektning teskari tasvirini hosil qiladigan old qismi. ◆ Fotoapparat obyektivi. Mikroskop obyektivi. Teleskop obyektivi. m ◆ Bu kameraning "Tis Volna-3" obyektivi koʻp qat-lamli yoritish xossasiga ega. Gazetadan . ◆ Faqat obyektivning oldida oʻzingizni tabiiy tutolsangiz boʻlgani. T. Ashurov, „Oq ot“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

obʼ-yek-tiv

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

II 1 fls. Ongdan tashqarida boʻlgan va ongga bevosita bogʻliq boʻlmagan. ◆ Tabiatning obyektiv qonuniyati. Obyektiv borliq (reallik).

2 Yanglish yoki subyektiv fikrdan xoli boʻlgan; xolis, xolisona, betarafona. ◆ Obyektiv baho, Obyektiv xulosa. Masalaga obyektiv yondashmoq. m ◆ Bizga shikoyat yoʻllashgan ekan, bu faktga obyektiv qarashimiz kerak! "Yoshlik" .

Antonimlari

ОБЪЕКТИВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

obyektiv I
физ. объектив; ◆ fotoapparat obyektivi объектив фотоаппарата.

obyektiv II
объективный; ◆ obyektiv dunyo объективный мир; ◆ obyektiv sharoit объективные условия; ◆ obyektiv ravishda объективно; ◆ obyektiv baho объективная оценка.