ochin-toʻqin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-chin—toʻ-qin

Etimologiyasi

OCHIN-TOʻQIN ’goh och, goh toʻq holatda’, ’toʻyib ovqat yemay’. Bu yilgi hishdan ochin-toʻhin chihib oldik. Bu juft ravishning qismlari oʻzbek ti — lida mustaqil ishlatilmaydi; achïn (ДС, 5), toqïn soʻzlari ach, toq sifatlaridan holat maʼnosini ifoda — lovchi -ïn qoʻshimchasi bilan hosil qilingan, keyincha — lik a unlisi â unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (ach- + ïn)-(toq- + ïn) = achïn-toqïn > âchin-toqin.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh. Toʻyib ovqat yemasdan, chala-yarim ovqat yeb, goh och, goh toʻq holda. ◆ Umidning kayfi pastligi va buning ustiga anchadan buyon ochin-toʻqin yurganini eshitgan Hotam, jilla boʻlmaganda shu bugun, yuragida alam tugʻyon urayotganda dardlashib malham boʻlay, degandek atay kelgan edi. Mirmuhsin, „Umid“

Antonimlari

ОЧИН-ТЎҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ochin-toʻqin
впроголодь; ◆ ochin-toʻqin yurish полуголодное существование.