odamkush
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]o-dam-kush
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\a. + f. — odam oʻl-
diruvchi] 1 Odam oʻldiruvchi; qotil; jallod. ◆ "Elchi" oʻrniga birorta odamkushni yuborib, shundoq surobini toʻgʻrilab qoʻysa-chi ? Qoʻlidan keladi bularning. "Sharq yulduzi" . -Bor — ◆ dedi Yaxshiboyev, — Borib, meni Yoshulliga sot, birorta odamkushini yollab yuborsin. M. M . Doʻst, Lolazor.
2 koʻchma Rahm-shafqatni bilmaydigan; rahmsiz, shafqatsiz.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ОДАМКУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]odamkush
Ruscha ru
odamkush
1 обл. убийца; людоед;
2 перен. палач, незнающий сострадания, мучитель; жестокий угнетатель.