odamkush
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-dam-kush
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. + f. — odam oʻl-
diruvchi] 1 Odam oʻldiruvchi; qotil; jallod. ◆ "Elchi" oʻrniga birorta odamkushni yuborib, shundoq surobini toʻgʻrilab qoʻysa-chi ? Qoʻlidan keladi bularning. "Sharq yulduzi" . -Bor — ◆ dedi Yaxshiboyev, — Borib, meni Yoshulliga sot, birorta odamkushini yollab yuborsin. M. M . Doʻst, Lolazor.
2 koʻchma Rahm-shafqatni bilmaydigan; rahmsiz, shafqatsiz.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОДАМКУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
odamkush
Ruscha ru
odamkush
1 обл. убийца; людоед;
2 перен. палач, незнающий сострадания, мучитель; жестокий угнетатель.