ofat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-fat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – ranj, alam; jirkanish; baxtsizlik, balo; xavf;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Boshga kulfat soluvchi yoki halokatga olib keluvchi baxtsizlik; balo. ◆ Xalq boshiga koʻp ofatlar keltirgan Andijon zilzilasi Qorabuloqni suvdan mahrum qilib qoʻydi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t.o.“
2. koʻchma Yoʻq qiluvchi; kushanda; iloj, davo. ◆ Taqsir, gunohning ofati tavbaku. Xamza, „Tanlangan asarlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Falokat, baxtsizlik, talofat, muammo, yomonlik, halokat, kulfat
Antonimlari[tahrirlash]
ОФАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati. baxt, shodlik