ogʻush

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-gʻush

Etimologiyasi

\f. jljiJ — quchoq, bagʻir; qoʻyin, koʻkrak; koʻks

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kt. Quchoq; qoʻyin, bagʻir. ◆ Oʻz ogʻushiga olmoq. j ◆ Raʼno javob bermay, An-varning ogʻushidan oʻzini qutqazib, oʻrnidan turdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Sening ogʻushing oftobning yotogʻiga oʻxshaydi.. ba-daningdan behisht yalpizining boʻyi keladi, koʻkragingdan olma hidi anqib turadi.. "Yoshlik" .

2 Qaʼr, bagʻir. Koʻp oʻtmasdan oʻlim oʻz ogʻu-shiga tortdi. Oybek, Navoiy. Saratonda muallaq qotgan havo gʻubori shabnam bshshn yana oʻz onasi — ◆ tuproq ogʻushiga ohista choʻkdi. "Saodat" .

3 Qurshov, qoʻyin. ◆ Tolibjon omonat yogʻoch koʻprik ustida shunday, ham shirin, ham yurakni oʻrtovchi hislar ogʻushida garangsib turardi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ Murod qan-daydir quvonch ogʻushida onasiga qaradi. T. Ashurov, „Oq ot“ .

Ogush qilmoq esk. Quchoqlamoq, quchogʻiga olmoq, bagʻriga bosmoq.

Antonimlari

ОҒУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ogʻush
уст. объятия; грудь, лоно; ◆ Raʼno javob bermay, Anvarning ogʻushidan oʻzini qutqazib, oʻrnidan turdi (А. Ќодирий, «Мећробдан чаён») Рано не отвечая, высвободилась из объятий Анвара и встала с места; ◆ tabiat ogʻushida на лоне природы.