oqova
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]o-qo-va
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Hovuz, ekinzor kabi joylarga bir tomondan kirib, ikkinchi tomondan chiqib ketadigan suv.
- Oqova qilib sugʻorish Ekinni egatlar-dan suv oqizib qoʻyib, miriqtirib sugʻorish.
2 Partov suv, chiqit, iflos suv. Uqoʻlini yuvayotib, quvurga jildirab oqayotgan otvaga tikilgan kuyi, beixtiyor xayolga toldi. N. Qilichev, Chigʻiriq.
3 koʻchma s. t. Boʻlib oʻtgan ishning qol-diqasari, oqibati. ◆ Bulturgi ishning oqova-si. m ◆ Bu yoʻl-yoʻlakay uzoq davom etgan dar-gʻazab suhbatning sovibroq qolgan oqovasi edi, shekilsh. A. Muxtor, „Kumush tola“ . ◆ Garchand aynan shunaqa deb aytishmagan boʻlsa ham, gapning oqovasi shunga olib kelar edi. "Yoshlik" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ОҚОВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
oqova
1 постоянный водоток; ◆ suvni oqova qilib sugʻorish орошение, при котором вода, пущенная небольшой струей, обходит все грядки и, выходя из участка, продолжает течь дальше;
2 сбросная вода (от постоянного водотока); ◆ ekinni sholikorlikning oqovasi bilan sugʻormoq орошать посевы водой, вытекающей с рисового поля; орошать посевы сбросной водой;
3 сточная вода (с предприятий, из канализациии т. д.); // сточный; ◆ oqova suvlardan foydalanish использование сточных вод.